Alternative Christmas Movies

Zoals ik deze week al aangekondigd had, heb ik hier een lijst met
alternatieve films om te kijken tijdens de kerstdagen.
Vergeet White Christmas, Home Alone of The Sound of Music,
want deze films zijn stukker beter ;)

• Bad Santa: Billie Bob Thornton als vloekende, rokende, zuipende aan seksverslaafde crimineel in een kerstmankostuum.
• Black Christmas: Kerst in een studentenhuis die geterroriseerd worden. Canadese horrorfilm uit 1974 en in 2006 is er een remake van gemaakt.
• Die Hard: New Yorkse agent John McClane maakt het een stel Duitse terroristen lastig op de kerstborrel van zijn vrouw.
• Jack Frost (1996): moordenaar komt terug als moordende sneeuwpop.
• Nightmare Before Christmas: Halloween personages die kerst overnemen.
• Rent: een filmmusical met duidelijk de boodschap dat het mooiste op deze aarde, liefde en medeleven is.
• Santa's Slay: Satan is door een verloren weddenschap 1000 jaar de kerstman. De 1000 jaar zijn voorbij en Satan gaat even verloren tijd inhalen een begint te moorden op kerstavond.
• Scrooged: moderne versie van het Scrooge verhaal met Bill Murray en een flinke dosis zwarte humor.

Dit vind ik persoonlijk toch wel een paar leuke alternatieve op de standaard kerstfilms.
Als je er zelf nog een paar heb, hoor ik het graag.

You've Lost That Loving Feeling

Het is al weer een tijdje geleden dat ik een blog geplaatst heb
en dat heeft als reden dat ik vrij druk ben.
Ik werk 4 dagen per week, sport 2 keer in de week en
probeer ook nog een 'boek' te schrijven.
Dat 'boek' zal niet/nooit gepubliceerd worden, omdat
ik een niet desctructieve manier zocht om enkele 'frustraties'van mij af te schrijven.
Eigenlijk dezelfde reden waarom ik deze blog ooit begon.

Nou 'hoor' ik sommige van jullie denken, hoezo is deze post vernoemt
naar één van de meest mooie ballads in de muziekgeschiedenis.
Dat zal ik jullie nu uit proberen te leggen.
Op de laatste dag dat de winkels van mijn vorige werkgever open waren,
ben ik al gaan denken aan de 'toekomst'. Hoeveel van onze vroegere collegae
zouden wij nog contact mee hebben na deze dag?
In mijn geval zijn het er niet veel... is dat mijn schuld?
Daar is maar één antwoord op en dat is ja. Ik laat nauwelijks van mij horen.
Heb ik een facebook profiel om in contact te blijven en dan doe ik er niets mee.
Hetzelfde geldt voor mijn hyves profiel (wordt dat eigenlijk nog gebruikt in Nederland?)
Ik doe mijn best om in contact te blijven met iedereen (huidige collegae & ex-collegae).
Als de ex-collegae een 'reunië' willen houden en mij daar ook willen zien,
stuur mij dan een e-mail want dat lees ik elke dag.
Ik hoop dat jullie allemaal iets doen wat jullie leuk vinden.

Love, Peace & Chickengrease!

Eaten Back To Life

Het is alweer een goede maand dat wij, het voormalig winkelpersoneel,
niet meer in 'onze' vertrouwde winkel staan.
Sommige van ons zijn al weer een tijdje aan het werk bij een nieuwe werkgever,
maar anderen nog niet.
Misschien omdat zij nog wel even nadenken over wat zij nu 'echt' willen doen of
omdat zij in afwachting zijn van een eerdere sollicitatiegesprek.
Ik ben nu al een goede maand werkzaam bij MediaMarkt Amsterdam Arena en
ik werk 4 dagen in de week, ook op zondag en sinds vorige week ook koopavond.

De koopavond is tot 22:00 uur. Je begint dan tussen 12:00 en 14:00 uur.
Er zijn ook meerdere mogelijkheden voor warm eten in de buurt van de ArenA.
Burger King, Febo, KFC, maar ook de AH to Go op het station :-)
Waarom moeilijk doen en in een rij gaan staan, terwijl je voordat je moet werken
ook bij de AH to Go een magnetron maaltijd kan kopen?
Je zet je naam op zo'n bak, in de kantine staat een koelkast en 's avonds 'gooi'
je het in de magnetron die zich ook in de kantine bevindt.
Als de avond eenmaal afgelopen is, loop ik de afdeling nog even 2/3 keer na
om te kijken of er niet toevallig nog klanten lopen en als die er niet zijn dan is het
echt tijd om de afdeling te verlaten, om te kleden, uit te klokken en naar huis te gaan!
Wel eerst even langs de beveiling (groen lampje=doorlopen, rood lampje=controle)
Het station is toch dichtbij, dus als de trein er is ben ik ook weer op weg naar Utrecht!

Misschien dat sommige van jullie dichterbij huis zullen werken,
en dus op de fiets of lopend naar het werk kunnen gaan, maar
het belangrijkste is dat je het weer naar je zin gaat krijgen.
Misschien is het wel 'beter' nu wij niet meer in de 'vertrouwde' winkel staan,
maar wij hebben wel veel geleerd in de jaren dat wij daar gewerkt hebben
en dat moet toch ook iets betekenen.

Some Guys Have All The Luck

Afgelopen maandag, 23 mei 2011, ben ik begonnen
als verkoper khh bij MediaMarkt Amsterdam Arena.
In eerste instantie had ik gesolliciteerd voor de CD/DVD afdeling, maar
ik moet toch toegeven dat deze afdeling toch best leuk (en veelzijdig) is.
KHH staat trouwens voor 'Klein Huishoudelijk' oftewel stofzuigers,
koffiezetapparaten, keukenapparaten, e.d. producten.
De productkennis wordt nog aangewerkt, ik heb mij nooit verdiept
in deze artikelen, omdat ik ze zelf nooit heb hoeven kopen,
maar vandaag ging het toch best wel aardig, al zeg ik het zelf!
Ik moet toegeven dat ik in 4 dagen tijd toch wel wat dingetjes opgepikt
heb en dat ik dat vandaag toch wel heb kunnen gebruiken in de verkoopgesprekken.
Het ook nog eens druk, terwijl wij toch met 4 medewerkers op de afdeling waren.
De collega's/collegae (whatever floats your boat!) kan ik toch wel goed mee overweg
en samenwerken gaat prima (dat is tenminste mijn mening ;-p)

Ik hoop dat mijn ECI collega's/collegae (ondertussen eigenlijk al een klein beetje 'ex')
in de toekomst (liefst nabije toekomst) ook allemaal op hun pootjes terecht komen
en dat jullie het ook (enorm) naar jullie zin gaan krijgen waar jullie ook mogen werken!
Voor de mensen met wie ik vrienden ben op Facebook, wij blijven zeker contact houden
en misschien kom ik de 'ex'-collega's uit Amsterdam ooit nog een keer tegen bij
mijn nieuwe werkgever op een ontzettend mooie (en drukke) locatie.

Love, Peace & Chickengrease!

Every Rose Has It's Thorn

Er wordt mij wel eens gevraagd hoezo ik ben zo als ik ben.
Eigenlijk is het antwoord heel simpel en zoals wel vaker in
dit soort gevallen terug te vinden in mijn jeugd.

Mijn vader heb ik geen goede band mee, maar ook nooit gehad.
Toen ik geboren was zal hij mij bij burgerzaken hebben aangegeven
(en ik had nog niets gedaan!) en ik draag zijn achternaam!
That's about it... ik kan mij nog wel herinneren dat ik ooit bij
een Sinterklaas-feest van zijn werkgever ben geweest en dat ik toen,
samen met hem, bij een klasgenootje en haar vader heb gezeten.
Blijkbaar was ik bij thuiskomst al niet echt te spreken over hoe het
toen gegaan was, want ik heb blijkbaar gezegd dat ik nooit meer naar
het Sinterklaas-feest wilde met hem.
Dat is het enige wat ik mij kan herinneren wat ik ooit met mijn vader
heb gedaan, maar een paar jaar geleden hoorde ik dat hij, van mijn moeder,
met mij naar dat feest moest gaan omdat hij niets met mij deed!

Een aantal jaren later heb ik nog geprobeerd een 'band' met de man te krijgen,
maar dat was (misschien wel zoals te verwachten was) een mission impossible!
Ik kwam thuis met mijn eerste rapport uit de brugklas (met 3 vijven!).
Ik laat het rapport zien en binnen een minuut (maar misschien nog wel korter)
kreeg ik datzelfde rapport net zo vlug weer terug met een soort van 'grommend' ja, leuk!
Oké... misschien niet zo slim van mij om met een rapport van de middelbare school
naar de man te gaan die toch al niet zo 'blij' met mij was... maar doe dan in iedergeval
een poging tot het tonen van interesse en zeg iets over die vijven!!!
Later begreep ik pas dat hij niet verder is gekomen dan de lagere school en dat
het misschien wel vernederend was om te zien dat 'je zoon' een hogere opleiding zal
genieten dan dat jij ooit gehad heb.

En dan naar hoe ik uiteindelijk nu ben... een jongeman die eigenlijk nooit
een mannelijk rolmodel in zijn leven heeft gehad... geen vader-figuur!
Is dat dan de reden dat ik mij zo anders voor doe dan ik eigenlijk ben?
Is dat de reden dat ik geen vaste relatie heb of een relatie verbreek die te serieus wordt?
Is dat de reden dat ik geen kinderen wil, omdat ik bang ben om diezelfde fouten te maken?
Is dat de reden dat ik 'introvert' kan reageren en niet weet hoe ik moet reageren op mensen
die lichamelijk zijn ingesteld?
Is dat de reden dat ik zo graag alleen ben in sociale situaties zoals feestjes en etentjes?
En waarom ga ik eigenlijk naar dat soort dingen toe als ik 'liever' alleen ben?
Misschien is het wel een vorm van sado-masochisme en maak ik mijzelf gewoon graag
'kapot' met het zien van het geluk van een ander!!!

Ik heb ooit als goede raad gekregen dat je pas sterk bent als je je zwakte toont!
Toon ik dan nu genoeg zwakte of is dit nog steeds niet genoeg?

Is het wel zo handig om dit online te plaatsen?
Vast niet, maar begrijp dat mijn vader niet de enige reden is...
Juist doordat ik geen 'vader-figuur' heb gehad, heb ik zelf gedacht (en bedacht)
dat ik 'sterk' moest zijn en geen 'zwakte' mocht tonen!
Ik kwam zelf met het idee om dat 'masker' op te zetten!
Ik heb zelf geconcludeerd dat nooit iemand meer zo dicht bij mij mocht komen
dat zij mijn 'ware' ik zouden zien, omdat ik zelf niet 'te vrede' ben met mijzelf!
Is dit dan genoeg zwakte?

Maar de laatste jaren zijn er toch een aantal collega's uitgegroeid tot vrienden
en ik heb deze collega's dichterbij laten komen dan ik eigenlijk zou willen.
Deze vrienden hebben mijn ware ik gezien en tot mijn verbazing zijn zij er nog steeds...
Het is soms verdomd lastig om niet 'stoer' te doen en toch is het niet (altijd) nodig!
Is dit dan genoeg zwakte of is dit nou eindelijk het begin van volwassenheid?

Wat is nou de bedoeling van deze openhartigheid hoor ik jullie denken.
In principe helemaal niets... ik ben niet zielig... wil niet zielig gevonden worden,
maar ik hoop gewoon dat iedereen nu eens gewoon lekker doet wat zij leuk vinden
en mocht ik ook ergens zijn waar jullie zijn en mocht ik even weglopen...
er is niets aan de hand.. ik heb het ook wel naar mijn zin en ik heb het ook leuk,
maar zo af en toe moet ik gewoon even mijn 'rust' nemen en even alleen zijn.
Het heeft niets met jullie te maken, maar ik moet gewoon af en toe even de dingen
relativeren en mij bedenken dat niet iedereen hetzelfde is en ieder op zijn eigen manier
de dingen die zij meemaken verwerken. De één wat openhartiger dan de ander.
Is dit dan genoeg zwakte? Tja... de vraag is eigenlijk wat is zwak?

Communication Breakdown

Er zijn van die dingen waardoor zelfs ik soms wel eens het idee krijg
om die jongens van Columbine te imiteren!

Normaal gesproken kan ik mij wel aardig inhouden, maar zoals het
nu weer eens gaat... I'm having some problems!
Communiceren blijkt voor menig persoon toch lastiger te zijn dan
je zou denken... zelfs voor mensen die van mening zijn dat zij goed
kunnen communiceren!

Het grootste probleem is misschien nog wel het gemak dat sommige
personen nemen om dingen maar gewoon te doen wat zij goed vinden
c.q. goed lijken te vinden zonder ook maar daadwerkelijk te vragen
of iemand anders wel in staat is om te kunnen antwoorden!
Ik wil het niet laten lijken alsof ik altijd zo 'geweldig' ben, maar
goede communicatie kan, volgens mij, alleen komen van interactie
tussen 2 (of meerdere) personen!

Misschien maak ik mij weer druk om 'niets' en heb ik weer eens
hoofdpijn om 'niets' maar neem toch eens de 'moeite' om mij persoonlijk
te vragen of ik iets wel kan c.q. wil doen,
want alleen dan is er sprake van communicatie!
Misschien zou het beter voor mijn 'gezondheid' zijn om mij er niet druk
over te maken, maar iemand moet zich toch druk maken over dat soort
dingen. It's a dirty job, but somebody's got to do it!

Patience is a virtue I seem to lack!

Er zijn 2 dingen die ik als negatieve eigenschappen kan benoemen... en beide dingen bezit ik.

1. Agressie
2. Geen Geduld

Oké... punt 1 is misschien de enige die ik wel enigszins onder controle heb en mocht ik
de drang naar agressie voelen, kan ik mij nog altijd afreageren op mijn boks-spellen (op de Wii)!
Het 2e punt is iets waar ik minder (lees: geen) controle op heb en ik zal dat even verduidelijken.

Sinds 11 februari is in Nederland ook de cd Seasons of My Soul
van Rumer verkrijgbaar in de winkel.
Deze cd heb ik al sinds december 2010 op mijn iPod staan, omdat dit album
al sinds november 2010 verkrijgbaar in het Verenigd Koninkrijk was.
Je zou dus kunnen zeggen dat ik al een voorsprong heb
op de Nederlandse consument dankzij een medium genaamd internet.
Hier komt dus het probleem met mijn geduld... de cd beviel/bevalt mij prima
en sinds kort importeer ik nog wel eens was materialen uit
het Verenigd Koninkrijk (voornamelijk cd's en dvd's) en in januari
heb ik dus het album Seasons of My Soul gekocht via een webshop.
Deze cd heb ik dus al sinds 22 januari in mijn collectie...
dus zo'n 3 weken voor de Nederlandse release.
Nu is de cd in principe hetzelfde met maar 1 klein verschil:
de Nederlandse (Internationale) versie heeft 2 bonustracks die op de UK versie niet staan!
Zo zie je maar weer dat geduld hebben soms toch wel loont! :-)

Maar nu is de vraag eigenlijk of ik hier iets van geleerd heb?
Het logische (en haast te verwachten) antwoord is ja, maar ik durf nu al
met kleine zekerheid (en zelfkennis) te zeggen dat het antwoord nee is!
Want ook nu in deze onzekere tijd en sollicitaties moet ik weer wachten op iets
waar ik eigenlijk niet op zou willen wachten... een uitnodiging voor een sollicitatiegesprek
en een mogelijkheid dat daar dus een nieuwe baan uit voortvloeit.
Uiteindelijk gaat het heus wel lukken, maar dat wachten duurt altijd zo verdomde lang!!! ;-)

A Curveball

Mensen die mij (een beetje) kennen, weten dat ik een fan ben
van enkele (typische) Amerikaanse sporten. En de gekte start al vroeg in het jaar!
Begin februari is er The Superbowl, een evenement wat ik graag kijk en dan maar hopen
dat de halftime show een beetje goed is (The Black Eyed Peas vielen vies tegen dit jaar!)
Wrestlemania is er eind maart/begin april... The Grandest Stage of Them All...
ik ben een aardige 'wrestling-mark' of beter gezegd een liefhebber van sportsentertainment.
Maar waar ik het eigenlijk over wil hebben is honkball (baseball).

Zaterdag, 26 februari, lag er een brief in de bus van mijn huidige werkgever.
In deze brief staat iets in wat ik eigenlijk wel een 'curveball' zou willen noemen.
Voor wie niet bekend is met honkbal:
Een curveball is een worp met een karakteristieke greep en handbeweging
waardoor de bal een neerwaartse en zijdelingse draaiing ondergaat vanaf
het moment van werpen door de pitcher.
Deze brief kreeg ik zelfs in drievoud, want vandaag kreeg ik een aangetekende brief
en later op de middag ook nog een keer als e-mail! Three times a charm, right?

Hoewel het voor mij niet geheel onverwacht was wat er ons 2 februari werd verteld,
had ik niet verwacht dat er nog een aanpassing kwam
in een datum die toch ook al vrij dichtbij was.
In deze brief staat dus gewoon dat de datum, die wij ondertussen al meerdere malen
aan klanten hebben verteld, nu dus een maand eerder wordt!!!
Surprise!!! (waar is Henny Huisman?)

De motivatie was soms al ver te zoeken, maar het zal mij ook niets verbazen als de motivatie
nu echt compleet gaat verdwijnen en 'wij' nu echt weinig werk nog gaan verrichten.
Als ik voor mijzelf spreek, en dat doe ik over het algemeen ook, begrijp ik het wel als 'wij' niet
meer gemotiveerd het werk kunnen verrichten wat 'wij' altijd met (veel) plezier hebben gedaan,
maar als toch al besloten is dat het boek dichtgeslagen wordt dan sla ik het boek
het liefst op mijn manier dicht! It's the bottom of the ninth, time to hit it home!!!
Dan maar aantonen wat wij als reguliere winkel meer hadden te bieden ten opzichte van
een webwinkel (zoals bol.com) en wat nu dus gaat verdwijnen.
En nu maar hopen dat onze trouwe 'klanten' niet helemaal teleurgesteld achter
zullen blijven, want ook zij krijgen nu voor de 2e keer een 'slecht nieuws bericht'.

Ach ja... dan nog één keer een typisch Amerikaanse opmerking:
When Life Gives You Lemons, Make Lemonade!

The Love We Once Had

Onze liefde ging gepaard met flink wat problemen in de beginperiode.
Wij moesten even aftasten en zien wat wij aan elkaar hadden.
Naar deze moeizame periode waren wij gelukkig met elkaar.
Wij waren onafscheidelijk, maar daar begonnen eigenlijk pas de echte problemen.

Een paar jaar geleden begonnen er wat scheuren te vertonen in onze relatie.
Ik begon te twijfelen over mijn en ons geluk en in zekere zin had ik toch bindingsangst.
Ik wist niet of ik echt gelukkig was met onze relatie.
Ik was aan het twijfelen en eigenlijk waren wij als een getrouwd stel dat alleen
nog maar bij elkaar bleef voor de kinderen.

Misschien is het maar beter dat wij uit elkaar gaan!
Misschien zijn wij wel beter af zonder elkaar!
Ik wens je het allerbeste in je verdere leven!

En eigenlijk rest er mij nu alleen nog maar te zeggen dat
onze liefde nu officieel dood is!

Love, Peace & Chickengrease

Where arth thou, my Juliet?

Binnenkort weer valentijnsdag... zo'n dag waar je ineens je liefde
moet tonen aan je geliefde (of diegene waar je verliefd op bent!)
Maar eigenlijk is het niets meer als weer een commerciële feestdag
waarin wij, de consument, weer 'verplicht' geld over de balk moeten smijten!

Dit jaar ben ik ook schuldig aan deze commerciële ongein...
maar normaal gesproken doe ik er liever niets aan.
Dat heeft niets te maken met het feit dat ik single (but happy all by myself, thank you!) ben,
maar gewoon van mening bent dat je niet speciaal(!!!)
op valentijnsdag ineens je liefde moet tonen...
dat kan gewoon het hele jaar door (als je echt gek op je partner bent)!

Zoals ik dus al zei, ben ik dit jaar ook schuldig aan de ongein rondom valentijn...
Er was iemand die zei dat zij nooit een valentijnskaartje kreeg en dan ben
ik wel iemand die vind dat dat dus niet kan en al helemaal niet bij zo'n leuk meisje.
Sorry ik ben ook maar een 'slappe zak' of misschien beter gezegd:
ik heb mijn hart dus blijkbaar wel op de goede plek zitten. (Al zeg ik graag van niet!)
Zij was in iedergeval blij met haar valentijnskaart :-) en ik hoop dat zij er meer
heeft gekregen (of nog krijgt), want het is toch echt niet mogelijk dat ik de enige ben
die haar een valentijnskaartje heb gestuurd!
Mocht dat toch zo zijn... dan ga ik mij volgend jaar weer schuldig maken aan
deze commerciële feestdag waar ik niets mee heb!

Maar voor wie wel iets heeft met valentijnsdag of iets speciaals met valentijnsdag
doet voor zijn/haar geliefde: Enjoy your special time together!


Love, Peace & Chickengrease

Reversed Sympathy

Een week na het slechte (maar niet geheel onverwachte) nieuws.
Een week lang horen wij niets anders als sympathie voor de huidige situatie.En eigenlijk is dit wel 'leuk' om te horen van de mensen waar wij toch
iedere dag voor in 'onze' winkel staan... om hen zo goed mogelijk te adviseren.
De steunbetuigingen en gedachtes van 'onze' klanten zijn natuurlijk
bedoeld als een hart onder de riem, maar diezelfde klanten zitten in principe
net zo goed in een lastige situatie.

Deze mensen moeten nu via andere kanalen hun boeken/cd's/dvd's kopen,
terwijl juist zij kiezen om juist dat product in 'onze' winkel te kopen.
Deze mensen komen juist voor dat éne beetje extra wat een webwinkel
hen juist niet kan bieden... een personal touch/persoonlijke service.
Juist door dat kleine beetje extra bestaat de mogelijkheid dat die éne klant
net wat meer bij jou koopt, omdat jij hem/haar die extra aandacht geeft.
Sommige van die klanten komen dan weer terug om weer iets nieuws
te kopen en willen dan (in sommige gevallen) door jou geholpen worden.

Ik begrijp best dat het internet (misschien) wel eens de volgende stap
op de evolutionaire trap is, maar niet iedereen is al zo ver op de trap.
De tijd zal ons het bewijs leveren, maar voor nu ben ik vooral blij
met de ervaring die ik heb opgedaan in de laatste 7,5 jaar en
de vriendschappen die ik in diezelfde tijd heb gemaakt.

Love, Peace & Chickengrease!

First things first

Vanaf vandaag ga ik ook maar weer een blogje bijhouden (misschien niet interessant, maar het is ook meer bedoeld voor mijzelf als 'uitlaatklep' voor emoties!).
Ik ben geen 'geweldige' schrijver als vriend RTBG ;-) maar ieder heeft zo zijn kwaliteiten, toch?
Een schrijver met mooie beeldspraak of metaforen ben ik ook niet, dus jullie zijn gewaarschuwd.
En als ik dan ook daadwerkelijk iets moois hier heb staan, is dat gewoon een copy/paste werkje ;-)

Voor nu wil ik jullie (de lezers) graag bedanken voor de aandacht en tijd die jullie (misschien) gaan besteden aan de gedachtes en emoties van deze 'Wicked Young Man' (of zoals ik mijzelf graag noem 'The Psychotic Jester')

Love, Peace & Chickengrease!