maandag 28 februari 2011

A Curveball

Mensen die mij (een beetje) kennen, weten dat ik een fan ben
van enkele (typische) Amerikaanse sporten. En de gekte start al vroeg in het jaar!
Begin februari is er The Superbowl, een evenement wat ik graag kijk en dan maar hopen
dat de halftime show een beetje goed is (The Black Eyed Peas vielen vies tegen dit jaar!)
Wrestlemania is er eind maart/begin april... The Grandest Stage of Them All...
ik ben een aardige 'wrestling-mark' of beter gezegd een liefhebber van sportsentertainment.
Maar waar ik het eigenlijk over wil hebben is honkball (baseball).

Zaterdag, 26 februari, lag er een brief in de bus van mijn huidige werkgever.
In deze brief staat iets in wat ik eigenlijk wel een 'curveball' zou willen noemen.
Voor wie niet bekend is met honkbal:
Een curveball is een worp met een karakteristieke greep en handbeweging
waardoor de bal
een neerwaartse en zijdelingse draaiing ondergaat vanaf
het moment van werpen door de pitcher
.
Deze brief kreeg ik zelfs in drievoud, want vandaag kreeg ik een aangetekende brief
en later op de middag ook nog een keer als e-mail! Three times a charm, right?

Hoewel het voor mij niet geheel onverwacht was wat er ons 2 februari werd verteld,
had ik niet verwacht dat er nog een aanpassing kwam
in een datum die toch ook al vrij dichtbij was.
In deze brief staat dus gewoon dat de datum, die wij ondertussen al meerdere malen
aan klanten hebben verteld, nu dus een maand eerder wordt!!!
Surprise!!! (waar is Henny Huisman?)

De motivatie was soms al ver te zoeken, maar het zal mij ook niets verbazen als de motivatie
nu echt compleet gaat verdwijnen en 'wij' nu echt weinig werk nog gaan verrichten.
Als ik voor mijzelf spreek, en dat doe ik over het algemeen ook, begrijp ik het wel als 'wij' niet
meer gemotiveerd het werk kunnen verrichten wat 'wij' altijd met (veel) plezier hebben gedaan,
maar als toch al besloten is dat het boek dichtgeslagen wordt dan sla ik het boek
het liefst op mijn manier dicht! It's the bottom of the ninth, time to hit it home!!!
Dan maar aantonen wat wij als reguliere winkel meer hadden te bieden ten opzichte van
een webwinkel (zoals bol.com) en wat nu dus gaat verdwijnen.
En nu maar hopen dat onze trouwe 'klanten' niet helemaal teleurgesteld achter
zullen blijven, want ook zij krijgen nu voor de 2e keer een 'slecht nieuws bericht'.

Ach ja... dan nog één keer een typisch Amerikaanse opmerking:
When Life Gives You Lemons, Make Lemonade!

dinsdag 15 februari 2011

The Love We Once Had

Onze liefde ging gepaard met flink wat problemen in de beginperiode.
Wij moesten even aftasten en zien wat wij aan elkaar hadden.
Naar deze moeizame periode waren wij gelukkig met elkaar.
Wij waren onafscheidelijk, maar daar begonnen eigenlijk pas de echte problemen.

Een paar jaar geleden begonnen er wat scheuren te vertonen in onze relatie.
Ik begon te twijfelen over mijn en ons geluk en in zekere zin had ik toch bindingsangst.
Ik wist niet of ik echt gelukkig was met onze relatie.
Ik was aan het twijfelen en eigenlijk waren wij als een getrouwd stel dat alleen
nog maar bij elkaar bleef voor de kinderen.

Misschien is het maar beter dat wij uit elkaar gaan!
Misschien zijn wij wel beter af zonder elkaar!
Ik wens je het allerbeste in je verdere leven!

En eigenlijk rest er mij nu alleen nog maar te zeggen dat
onze liefde nu officieel
dood is!

Love, Peace & Chickengrease

maandag 14 februari 2011

Where arth thou, my Juliet?

Binnenkort weer valentijnsdag... zo'n dag waar je ineens je liefde
moet tonen aan je geliefde (of diegene waar je verliefd op bent!)
Maar eigenlijk is het niets meer als weer een commerciële feestdag
waarin wij, de consument, weer 'verplicht' geld over de balk moeten smijten!

Dit jaar ben ik ook schuldig aan deze commerciële ongein...
maar normaal gesproken doe ik er liever niets aan.
Dat heeft niets te maken met het feit dat ik single (but happy all by myself, thank you!) ben,
maar gewoon van mening bent dat je niet speciaal(!!!)
op valentijnsdag ineens je liefde moet tonen...
dat kan gewoon het hele jaar door (als je echt gek op je partner bent)!

Zoals ik dus al zei, ben ik dit jaar ook schuldig aan de ongein rondom valentijn...
Er was iemand die zei dat zij nooit een valentijnskaartje kreeg en dan ben
ik wel iemand die vind dat dat dus niet kan en al helemaal niet bij zo'n leuk meisje.
Sorry ik ben ook maar een 'slappe zak' of misschien beter gezegd:
ik heb mijn hart dus blijkbaar wel op de goede plek zitten. (Al zeg ik graag van niet!)
Zij was in iedergeval blij met haar valentijnskaart :-) en ik hoop dat zij er meer
heeft gekregen (of nog krijgt), want het is toch echt niet mogelijk dat ik de enige ben
die haar een valentijnskaartje heb gestuurd!
Mocht dat toch zo zijn... dan ga ik mij volgend jaar weer schuldig maken aan
deze commerciële feestdag waar ik niets mee heb!

Maar voor wie wel iets heeft met valentijnsdag of iets speciaals met valentijnsdag
doet voor zijn/haar geliefde:
Enjoy your special time together!


Love, Peace & Chickengrease

woensdag 9 februari 2011

Reversed Sympathy

Een week na het slechte (maar niet geheel onverwachte) nieuws.
Een week lang horen wij niets anders als sympathie voor de huidige situatie.En eigenlijk is dit wel 'leuk' om te horen van de mensen waar wij toch
iedere dag voor in 'onze' winkel staan... om hen zo goed mogelijk te adviseren.
De steunbetuigingen en gedachtes van 'onze' klanten zijn natuurlijk
bedoeld als een hart onder de riem, maar diezelfde klanten zitten in principe
net zo goed in een lastige situatie.

Deze mensen moeten nu via andere kanalen hun boeken/cd's/dvd's kopen,
terwijl juist zij kiezen om juist dat product in 'onze' winkel te kopen.
Deze mensen komen juist voor dat éne beetje extra wat een webwinkel
hen juist niet kan bieden... een personal touch/persoonlijke service.
Juist door dat kleine beetje extra bestaat de mogelijkheid dat die éne klant
net wat meer bij jou koopt, omdat jij hem/haar die extra aandacht geeft.
Sommige van die klanten komen dan weer terug om weer iets nieuws
te kopen en willen dan (in sommige gevallen) door jou geholpen worden.

Ik begrijp best dat het internet (misschien) wel eens de volgende stap
op de evolutionaire trap is, maar niet iedereen is al zo ver op de trap.
De tijd zal ons het bewijs leveren, maar voor nu ben ik vooral blij
met de ervaring die ik heb opgedaan in de laatste 7,5 jaar en
de vriendschappen die ik in diezelfde tijd heb gemaakt.

Love, Peace & Chickengrease!

dinsdag 8 februari 2011

First things first

Vanaf vandaag ga ik ook maar weer een blogje bijhouden (misschien niet interessant, maar het is ook meer bedoeld voor mijzelf als 'uitlaatklep' voor emoties!).
Ik ben geen 'geweldige' schrijver als vriend RTBG ;-) maar ieder heeft zo zijn kwaliteiten, toch?
Een schrijver met mooie beeldspraak of metaforen ben ik ook niet, dus jullie zijn gewaarschuwd.
En als ik dan ook daadwerkelijk iets moois hier heb staan, is dat gewoon een copy/paste werkje ;-)

Voor nu wil ik jullie (de lezers) graag bedanken voor de aandacht en tijd die jullie (misschien) gaan besteden aan de gedachtes en emoties van deze 'Wicked Young Man' (of zoals ik mijzelf graag noem 'The Psychotic Jester')

Love, Peace & Chickengrease!